Workaholics hebben weinig oog voor hun eigen welzijn en zien vrije tijd als een nodeloze kostenpost. Het aantal uren dat deze groep werkt zorgt voor mentale en fysieke problemen, maar ondanks dat ze dit soms zelf weten willen ze hun patroon niet veranderen. Dat blijkt uit een onderzoek van de Kansas State University waarbij sinds eind jaren zeventig 12.000 jonge Amerikaanse werknemers werden gevolgd.



Onderzoeker Sarah Asebedo merkt op dat het probleem niet makkelijk is op te lossen: "Workaholics zijn zich heel vaak bewust van hun probleem en willen niet zelden ook iets aan hun situatie doen, maar velen blijken niet te weten hoe die verandering financieel zou moeten worden opgevangen. Mensen die meer verdienen, zijn ook geneigd meer te werken. Tijd die niet professioneel wordt ingevuld, wordt vaak als een kost bestempeld. Werk maakt een individu rijker, maar laat ook minder tijd over om die inkomsten te spenderen en is geneigd om de werknemer gewend te maken aan een ongezonde routine."



Asebedo zegt ook: "Werknemers die meer dan vijftig uur per week professioneel actief zijn, blijken vaak maaltijden over te slaan, wat een impact heeft op het fysieke welzijn. Bovendien bleek geregeld overwerk gelinkt te kunnen worden aan een groter risico op depressies, waardoor ook het mentale welzijn in het gedrang komt. Nochtans beseffen de meeste mensen dat er een duidelijk verband bestaat tussen overdreven professioneel engagement en gezondheidsrisico's. Dat blijkt workaholics er echter niet van te kunnen overtuigen om van hun ongezond arbeidsgedrag af te stappen."