Uroloog

Een uroloog is een medisch specialist op het gebied van de urologie: de tak van de geneeskunde die zich bezighoudt met de behandeling van problemen aan de nieren, urinewegen en mannelijke geslachtsorganen.

Aandoeningen en problemen die door urologen worden behandeld zijn onder andere:

• Nierstenen
• Prostaatkanker
• Goedaardige prostaatvergroting (BPG / Benigne Prostaat Hyperplasie)
• Impotentie
• Incontinentie
• Blaasontstekingen
• SOA's (seksueel overdraagbare aandoeningen)

Urologen houden zich over het algemeen bezig met de volgende zaken:

• Diagnosticeren van patiënten middels gesprekken en onderzoek (bijvoorbeeld cystoscopie, echografie, urine-, prostaat- en bloedonderzoek)
• Opstellen van een behandelplan op basis van de diagnose
• Bespreken van het behandelplan met de patiënt (onder meer wat betreft risico's en succesmogelijkheden)
• Verschaffen van overige medische voorlichting aan patiënt en betrokkenen
• Uitvoeren van urologische ingrepen, zoals:
  • Circumcisie (besnijdenis)
  • Vasectomie (sterilisatie bij de man)
  • Prostatectomie (prostaatverwijdering)
  • Lymfeklierverwijdering
  • Cystectomie (wegname van de blaas)
  • Orchiectomie (wegname van de teelbal)
  • Niersteenvergruizing (ESWL / Extracorporal Shock Wave Lithotripsy)
  • Percutane niersteenverwijdering (PNL / Percutane Nefrolitholapaxie)
• Voorschrijven van medicijnen (vooral antibiotica en middelen tegen goedaardige prostaatvergroting, zoals tamsulosine en dutasteride)
• Doorverwijzen van patiënten naar andere medisch specialisten
• Voeren van overleg met overige leden van het behandelteam (onder wie urologisch verpleegkundigen, oncologen en gynaecologen)
• (Mede) bijhouden van patiëntendossiers

Urologen werken in een ziekenhuis (algemeen, academisch of specialistisch) op de afdeling urologie. Ze kunnen in dienst zijn van het ziekenhuis als zelfstandig uroloog, of ze kunnen zich met andere medisch specialisten hebben verenigd in een maatschap. Tijdens hun werk hebben urologen vooral te maken met (urologisch) verpleegkundigen, gynaecologen, neurologen, kinderartsen, seksuologen, anesthesiologen en physician assistants.

Om uroloog te kunnen worden, dien je eerst de studie geneeskunde te volgen. Dit is een zesjarige universitaire opleiding. Na afronding van deze studie kun je de opleiding tot uroloog volgen in een opleidingsinstituut dat is erkend door de RGS (Registratiecommissie Geneeskundig Specialisten), voorheen MSRC (Medisch Specialisten Registratie Commissie).

De eerste twee jaar van de opleiding tot uroloog bevatten algemene heelkundige vakken, de resterende vier jaar zijn specifiek gericht op het terrein van de urologie. Binnen de urologie zijn er verschillende specialisaties mogelijk, namelijk:

• Acute urologie
• Andrologische urologie (waaronder endocrinologie, voortplantingsgeneeskunde en medische seksuologie)
• Functionele urologie (waaronder BPH en stressincontinentie)
• Kinderurologie
• Minimaal invasieve urologie, steenlijden en laparoscopische urologie
• Oncologische urologie (waaronder blaas-, nier-, prostaat- en peniscarcinoom)
• Transplantatie-urologie

Afgestudeerde urologen kunnen zich laten registreren in het BIG-register (Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg). Daarnaast kunnen zij lid worden van de NVU (Nederlandse Vereniging voor Urologie). Deze vereniging behartigt de belangen van urologen in Nederland en streeft naar bevordering van de kwaliteit van zowel het beroep als de opleiding.