Aios

Aios is een term uit de gezondheidszorg die staat voor: arts-assistent in opleiding tot specialist. Een aios is iemand die de opleiding geneeskunde heeft afgerond en zich gaat specialiseren in een bepaalde richting binnen de geneeskunde, zoals chirurgie, dermatologie, psychiatrie, orthopedie of oogheelkunde. Dat specialiseren doet de aios voornamelijk door het vak te leren in de praktijk.

Een aios is verantwoordelijk voor het leveren van zorg aan patiënten en voert veel taken en medische handelingen zelfstandig uit. Zo maakt de aios zelf medische beslissingen en behandelplannen. Hierbij maakt hij of zij zelf de afweging of het nodig is ondersteuning in te roepen of werk over te dragen aan de medisch specialist. Dit is bijvoorbeeld het geval bij complicaties of als de behandeling anders loopt dan verwacht.

De taken van een aios komen overeen met die van een anios, maar naarmate de aios verder in zijn opleiding komt, zal deze meer verantwoordelijkheden krijgen en nemen. De aios is vaak het eerste aanspreekpunt voor patiënten.

Onderstaand vind je een aantal werkzaamheden van een aios op een rij:

• Anamneses doen: gesprekken voeren met de patiënt om een diagnose te stellen
• Lichamelijk onderzoek verrichten
• Diagnosticeren
• Behandelplannen opstellen
• Voortgangsgesprekken houden met patiënten over het verloop van de behandeling
• Invullen en bijhouden van gegevens in het patiëntendossier
• Contact onderhouden met de naaste omgeving van de patiënt
• Doorverwijzen naar andere specialismen
• Verslag doen aan de medisch specialist en andere zorgprofessionals die betrokken zijn bij de handeling van een patiënt
• Melding maken van overlijdens

Als aios ben je in dienst van de instelling(en) waar je in opleiding gaat. Dit kan een ziekenhuis zijn, maar ook een verpleeghuis, een huisartsenpraktijk of een kliniek. Hoewel je als aios in opleiding bent, krijgt dus ‘gewoon’ betaald als je je gaat specialiseren.

Met wie je samenwerkt, hangt sterk samen met het specialisme dat je als aios kiest. In veel gevallen krijg je te maken met verpleegkundigen, verpleegkundig specialisten en huisartsen. Ook werk je nauw samen met je opleider; dat is een medisch specialist, zoals een chirurg, internist, psychiater, dermatoloog of verslavingsarts.

Om aios te worden, volg je eerst de studie geneeskunde op de universiteit. Als je deze zesjarige opleiding afrondt, ben je basisarts. Hierna kun je je gaan specialiseren en aios worden, maar hiervoor moet je wel solliciteren naar een opleidingsplek. Die plekken zijn in bepaalde specialisaties beperkt en daarom is het belangrijk een goed portfolio op te bouwen. In totaal zijn er 28 medisch specialistische vervolgopleidingen.

Om ervaring op te doen en meer kans te maken op een opleidingsplek, werken veel aiossen eerst als anios (arts-assistent niet in opleiding tot specialist). Ook komt het voor dat basisartsen eerst promoveren en gaan werken als arts-onderzoeker voordat ze als aios aan de slag gaan.

De opleiding van een aios duurt drie tot zes jaar. De duur is afhankelijk van het specialisme waarin je als aios wordt opgeleid.